از فاجعه هیسل بیشتر بدانید ! اصل ماجرا چه بود ؟

در می سال 1985 لیورپول به فینال جام باشگاههای اروپا رسید آن ها تا پيش از آن 4 بار قهرمان اروپا شده بودند و همه از بازی کردن مقابلشان ترس و اضطراب داشتند. در ان سال ليورپول می بايست از عنوان قهرمانی دوره پيشين دفاع کند. در سال قبل آنها تيم رم را مغلوب کردند و به قهرماني رسيدند . در اين سال آنها دوباره مي بايست با يک تيم ايتاليايی ديگر پیکار می کردند . از طرف ديگر بوونتوس قهرمان جام درجام اروپا در سال 1984 بود که اکثر بازيکنان آن را بازکينانی تشکيل می دادند که در سال 1982 به همراه تیم ملی ایتاليا قهرمان جام جهاني اسپانيا شده بودند و نيز در يوونتوس آن زمان ، ميشل پلاتينی ( دارنده جايزه بهترين بازيکنان اروپا در سال های1983 ،1984و 1985 ) بازی می کرد .

قبلاً در ژانویه آن سال يوونتوس و ليورپول در سوپر جام باشگاه های اروپا به مصاف هم رفته بودند که یوونتوس در تورین موفق شد بازی را 0-2 ببرد و بازی برگشت که قرار بود در آنفيلد برگزار شود بدليل اينکه ليورپول در جدول زمان بندی برنامه های خود زمان مناسبی را برای انجام اين بازی پيدا نکرده بود ، به تعويق افتاد و بعد از فاجعه ورزشگاه هیسل دیگر برگزار نگردید .

يک ساعت قبل از شروع مسابقه ، در فینال جام باشگاه های اروپا سال 1985 در ورزشگاه هیسل واقع در بلژيک ، تماشاگران لیورپول با شکستن فنس هایی که میان آنان و طرفداران یوونتوسی ها برای جدایی و جلوگیری از کشمکش و درگیری قرار داده شده بود به طرفداران یووونتوس حمله ور شده و آن ها را مورد ضرب و شتم قرار دادند ، یوونتوسی ها که انتظار اين حرکت را از لیورپولی ها نداشتند ناچار با آنها در گیر شده و به ناگاه عقب نشينی کردند با فشار يوونتوسی ها به دیوارهای پیرامون ورزشگاه ،منجر به ویرانی آن گشت و باعث شد که روی سر آن ها ویران گردد و در پی این حادثه 39 نفر که اکثراً از طرفداران یوونتوس بودند ، به کام مرگ رفتند .

با این وجود بازی فینال برگزار شد و یوونتوسی ها با تک گل میشل پلاتینی قهرمان شدند . بعد از این مسابقه لیورپولی ها به همراه تمام باشگاه های انگليسی از بازی با تیم های اروپایی در مسابقات مختلف به مدت 5 سال محروم شدند و آن سال ، سال سياه جام باشگاههای اروپا نام گذاری شد .

اصل ماجرا چه بود ؟

فينال جام باشگاه هاي اروپا سال1984 بين تيم های ليورپول و رم در ورزشگاه المپيک شهر رم برگزار شد که ليورپول آن بازی را در ضربات پنالتی برد و برای بار چهارم قهرمان اروپا شد .هنگامي که تماشگاران ليورپولی شادی کنان در راه بازگشت به هتل های خود بودند ناگهان مورد هجوم گروهی از هواداران رم قرار گرفتند که بعضی ها به شدت مجروح شدند .

بعد از اين حادثه روزنامه های چاپ رم ، این جریانات را به خوبی پوشش ندادند و به سادگی از آن گذشتند . درحالي که گفته می شد يک گروه از رمی ها با پر کردن اسلحه هاي خود قبل از بازی آماده بودند که در هنگام بازی و در میان سر و صداهای موجود در ورزشگاه همراه با سوت هايی که تماشاگران مي زدند ، به هواداران رقيب يورش ببرند .

راديو محلي ليورپول موسوم به Radio city اولين رسانه اي بود که سر و صدا های ناشی از درگيری را تحت پوشش داد : «...خيلی از هواداران در هنگام رسيدن به ايستگاههاي اتوبوس مورد هجوم هواداران رم قرار گرفتند . راننده ها از رساندن هواداران ليورپول به هتل هايشان اجتناب می کنند . انگليسی هايی که می خواهند به سفارت بروند مورد هجوم قرار می گيرند ...چه در گيری ای ... خدای من ...».

سرانجام يک راننده داوطلب حاضر شد که هواداران ليورپول را به هتل هايشان بازگرداند . هيچ کدام از اين حوادث در روزنامه هاي چاپ بريتانيا انعکاس نيافت بجز روزنامه محلی شهر ليورپول موسوم به صدای ليوپول با تيتر « شادی و درد و رنج » .

گفته ميشود که بعد از رويداد های رم در سال 1984 عده ای از گروه های آشوبگر انگليسی فاصله های زیادی را طی کرده بودند تا به بلژيک بروند و بلاهايی را که ايتاليا یی ها بر سر انگليسی ها آورده بودند جبران کنند و به نحوی انتقام بگیرند . دسته های اوباش هاي انگليسی شامل گروه MIGS از لوتون ، Bushwackers از ميلوال ، ICF از وستهام و Gremlins از نيو کاسل بودند که بعدها ثابت شد که همه اين گفته ها شایعاتی بیش نبوده است .

استاديوم هيسل در شهر بروکسل که در سال 1930 ساخته شده بود ، به نظر مي رسيد برای برگزاری يک ديدار مهم همچون فینال جام باشگاه هاي اروپا آماده نباشد .ورزشگاه گنجايش 50 تا 60 هزار تماشاگر را داشت و از اين حيث سهم هر دو تيم 25000 نفر بود که در دو جايگاه بزرگ پشت دروازه که هر دو دارای سه قسمت بودند مستقر می شدند که سه قسمتX ، Z و Y برای ليورپولی ها و جمعی از شهروندان بلژيکی و قسمت های O ، N و M برای بوونتوسی ها در نظر گرفته شده بود . گروهی از هواداران یوونتوس با خريد بليت های قسمت z در کنار ليورپولی ها قرار گرفتند و همين باعث شده بود که با هم مخلوط شوند که براي جدايی بین آن ها يک فنس قرار داده بودند . بیشتر لیورپولی ها در قسمت هاي Y و Z بدون بليت وارد استاديوم شده بودند و اکثر آن ها همه ی روز را نوشيده و مست بودند و اين از بطری هایی که بعد از حادثه در آن جايگاه ها پيدا شد معلوم بود .

درست يک ساعت قبل از شروع بازی حدود ساعت 7 بعد از ظهر به وقت محلی تماشاگران ليورپول و يوونتوس در قسمت Z که به فاصله يک يارد از هم ايستاده بودند و بين آنان فنس های آهنی گذاشته شده بود با پرتاب سنگ و بطری به هم جو ورزشگاه را به هم ريختند . درست واضح نبود که چه گروهی درگيری را شروع کرده بود . پليس بلژيک که تا آن لحظه خبری از آن نبود به سرعت وارد عمل گردید اما کوشش نیرو های پلیس بی نتيجه بود . سنگ اندازی تا نزديکی های شروع مسابقه ادامه یافت . در اين لحظه گروهی از هوادارا ن ليورپول فنس های آهنی را شکسته و به سمت هواداران يوونتوس يورش بردند.

يوونتوسی ها که غافلگیر شده بودند به عقب رفتند آن ها به عقب نشينی خود ادامه داده تا به ديوار های پيرامون ورزشگاه نزديک نقطه کرنر رسيدند. آن ها هيچ راهی برای فرار از شر ليورپولی ها نداشتند . عده ای از آن ها سعی کردند که با بالا رفتن از ديوار خود را نجات بدهند . اما در اثر فشار جمعیت به ديوار ، ديوار روبه ويرانی رفت و روی سر جمعيتی که در زير آن بودند خراب شد .

از اين نقطه بود که 39 نفر جان خود را از دست دادند و حدود 600 نفر نیز مجروح شدند . جسد ها را در کنار فنس های آهنی و بيرون بردند و روی آن ها را با پرچم های تماشاگران پوشاندند . هليکوپتر امداد در آن بی نظمی بر زمين نشست . هواداران يوونتوس از جايگاه های خود پايين آمدند تا به سمت ليورپولی ها در قسمت Z يورش ببرند اما نيرو های پليس بلژيک جلوی آنان را گرفت و بين آنان با طرفداران یوونتوس درگيری بوجود آمد

هواداران يونتوسی به مدت 2 ساعت با پرتاب سنگ ، بطری و هر چه که به دستشان می رسيد با نيرو های پليس در گير بودند حتی زمانی که بازی به اتمام رسید آن ها ، هنوز مشغول درگیری بودند . 39 نفر جان باختند که 32 نفر از آن ها طرفداران يوونتوس ، 2 نفر فرانسوی، 4 نفر بلژيکی و يک نفر از آن ها ایرلندی بود .

بعد از آن درگيری وحشتناک و مرگبار، هيچ کس به فکر بازی و سرنوشت آن نبود . اما احساس می شد که با کنسل شدن بازی دوباره درگيری از سر گرفته شود و وضع از اين که هست بد تر هم شود بنابراين تصميم به انجام بازی گرفته شد. قبل از شروع مسابقه ، کاپيتان های هر دو تیم برای مدت های زیادی با تماشاگران خودی صحبت کرده و از آن ها می خواستند که در هنگام مسابقه آرام باشند و سر انجام بازی شروع شد اگر چه بازيکنان دو تيم تحت تأثير جو ورزشگاه شور و شوق بازی کردن را نداشتند .

« اولين جرقه اين تراژدی توسط ليورپولی ها زده شد ». مقامات رسمی یوفا در اظهاريه ای اين چنين گفتند: در اينکه انگليسی ها مقصرند هيچ شکی نیست .

مقامات اصلی یوفا و مسئولان برگزاری مسابقه فينال و نيز پليس بروکسل بلژيک هيچ گونه رسیدگی در اين خصوص انجام ندادند. هيچگونه پاسخی به اين سوال داده نشد ، چه شد که در گيری روی داد .

در 31 می مارگارت تاچر نخست وزير بريتانيا به مسئولان ليگ انگليسی هشدار داد که تيم های انگليسی از حضور در مسابقات اروپایی واپس زنند و شرکت نکنند . دو روز بعد یوفا کليه باشگاه های انگلیسی را از حضور در بازی ها برای مدت نامعينی ممنوع کرد .

در 6 ژوئن فیفا نیز، لیورپول و سایر تیم های انگلیسی را از حضور در مسابقات اروپایی حتی بازی های دوستانه با دیگر تیم های اروپایی منع کرد اما کمتر از یک هفته به باشگا ه های انگلیسی اجازه بازی دوستانه را داد . این جریمه شامل تیم ملی انگلیس نمی شد و تیم ملی انگلیس می توانست در مسابقات ملی شرکت کند .بنابراین لیورپول و همه باشگاه های انگلیسی از حضور در رقابت های اروپایی به مدت 5 سال محروم شدند

پلیس بریتانیا و سایر کارشناسان و بازرسان ویژه پس از مشاهده فیلم ها ، عکس های حادثه و بررسی همه جانبه قضایا ، همگی بر این باور بودند که طرفداران لیورپول 60 درصد مقصرند و 14 نفر از هواداران لیورپول که در این جریانات مقصر بودند در دادگاه بلژیک به مجازات رسیدند .

ورزشگاه هیسل بعد از آن حادثه به مدت ده سال دیگر پذیرای هیچ مسابقه ای مهم در اروپا نبود و در سال 1995 ویران شد و ورزشگاهی جدید به نام King Baudouin Stadium در آن محل احداث کردند . در سال 1996 ورزشگاه جدید میزبان دو تیم آلمان و بلژیک بود .همچنین این ورزشگاه میزبانی فینال جام در جام باشگاه های اروپا میان دو تیم پاری سن ژرمن و راپید وین را در همین سال بر عهده گرفت .

در جریان مسابقات یورو 2000 همه اعضای تیم ملی ایتالیا که می بایست با بلژیک در این ورزشگاه بازی کنند با گذاشتن گل های آبی در محل کشته شدگان هیسل خاطره هواداران از دست رفته یوونتوس را گرامی داشتند .

یوونتوس و لیورپول بعد از فاجعه هیسل به مدت ۲۰ سال با هم بازی نکردند تا سال 2005 که در مسابقات جام باشگاه های اروپا دوباره با هم رو د رو شدند . در بازی رفت که در آنفیلد برگزار می شد قبل از شروع مسابقه هواداران لیورپول در جایگاه کپ با در دست داشتن پلاکارد هایی که نام ایتالیایی "amicizia" به معنای دوستی به روی آن نوشته شده بود خطاب به هواداران یوونتوس که در سمت مخالف نشسته بودند به نحوی از هواداران یوونتوس عذر خواهی کردند . عده ای از هواداران یووه از این کا خوشنود شدن و عده ای دیگر به این کار لیورپولی ها پشت کردند.

گفتنی است روز پنجشنبه ، تمامی اعضای تیم ملی ایتالیا ، رییس فدراسیون ایتالیا کارلو تاوکیو ، مدیرکل میکله اوا ، نمایندگان یوونتوس پائولو گالیمبرتی و ماریلا شیره آ‌و انجمن خانواده ی قربانیان هیسل در برابر پلاک یادمان این تراژدی ، گل قرار خواهند داد.

ایتالیا همچنین به شکل نمادین ، پیراهن شماره 39 آتزوری را بازنشسته خواهد کرد ، اگرچه چنین پیراهنی در سطح ملی اساسا وجود خارجی ندارد.

پیامی قبل از آغاز بازی قرائت خواهد شد ، بازی در دقیقه ی 39 متوقف می شود و نام کشته شدگان این حادثه ، بدون توجه به اینکه طرفدار چه تیمی بودند و یا چه ملیتی داشتند در نمایشگر ورزشگاه فهرست خواهد گردید.

«به اشتراک گذارید»

حسین صالحی«مدیر سایت»

ارتباط با نگارنده: